: ارتباط بین فعالیت جسمانی،آمادگی جسمانی، ترکیب بدنی و سلامت وابسته به کیفیت زندگی با توانایی انجام کار معلمان زن میا نسال شهر کرمانشاه

هدف این پژوهش بررسی ارتباط فعالیت و آمادگی جسمانی، ترکیب بدنی و سلامت وا بسته به کیفیت زندگی با ادراک توانایی انجام کار معلمان زن میانسال شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و شرکت-کنندگان در پژوهش 396 نفر از زنا ن میانسال معلم با دامنه سنی33 تا 55 سال بودند. ادراک توانایی انجام کار، سلامت وا بسته به کیفیت زندگی و فعالیت جسمانی به ترتیب با شاخص توانایی انجام کار (wai)، مقیاس 36 سوالی بررسی سلامت (36-rand) و پرسش نامه بین المللی فعالیت جسمانی (ipaq)، ارزیابی شد. برآورد آمادگی قلبی- ریوی با تست زیر بیشینه پله کویین، استقامت عضلانی با تست های دراز و نشست و بارفیکس، انعطاف با تست نشستن و رساندن دست، وترکیب بدنی با محاسبه شاخص توده بدن (bmi) و مجموع ضخامت چین پوستی ارزیابی شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان در سطح معناداری 05/0> p استفاده شد. یافته ها نشان داد فعالیت جسمانی، سلامت جسمانی و روانی، حداکثر اکسیژن مصرفی، دراز و نشست و بارفیکس با توانایی انجام کار همبستگی مثبت ومعنادار و شاخص توده بدن، درصد چربی و نسبت دور کمر به باسن با توانایی انجام کار رابطه منفی و معنادار داشت. تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان داد فعالیت جسمانی و سلامت وا بسته به کیفیت زندگی پیش بین های قوی توانایی انجام کار بودند. همچنین درصد چربی بدن و آمادگی قلبی نیز در این پیش بینی نقش داشتند. در نتیجه مداخلات در جهت افزایش فعالیت جسمانی، سلامت وا بسته به کیفیت زندگی معلمان و کاهش وزن می تواند به افزایش توانایی انجام کار منجر شود.